Dünya tarihi ile ilgili kitaplar genellikle Sümerler ve MÖ 3,000 civarında ortaya çıkan Mısır uygarlığı ile başlar. Bu noktadan günümüze kadar tarih, neredeyse sonsuz bir savaşlar kataloğu gibidir. 1740 ve 1897 arasında Avrupa'da 230 savaş ve devrim meydana geldi. Bu süre zarfında ülkeler askeri harcamaları dolayısıyla neredeyse iflas ediyorlardı.
Savaşlar, on dokuzuncu ve yirminci yüzyılların başlarında biraz azaldı; ancak bunun nedeni sadece savaşların daha hızlı bitmesini sağlayan müthiş teknolojik güçlere ulusların erişebilmiş olmasıydı. Gerçekte ise savaş nedeniyle ölenlerin sayısı keskin bir şekilde yükseldi: 1740 ve 1897 arasındaki 157 yıldaki tüm savaşlarda ‘sadece’ 30 milyon insan ölürken, sadece Birinci Dünya Savaşı'nda ölü sayısının tahminleri 5 milyon ila 13 milyon arasında değişiyor.
Bazı evrimsel psikologlar, insan gruplarının savaşa girmelerinin doğal olduğunu ileri sürmektedirler. Çünkü onlara göre bizler, azimle çoğalmak isteyen bencil genlerden oluşmuş varlıklarız. Bu yüzden hayatta kalmamıza yardımcı olan kaynakları ele geçirmeye çalışmak ve diğer gruplarla savaşmak doğaldır. Diğer grupların varlığı, hayatta kalmamızı potansiyel olarak tehlikeye sokar ve bu yüzden onlarla rekabet etmek ve onlarla savaşmak zorundayız.
Savaşı açıklamak için biyolojik girişimler de var. Erkekler, içerdikleri büyük miktarda testosteron nedeniyle savaşmaya için ‘biyolojik olarak’ hazırlanmıştır. Testosteronun saldırganlıkla bağlantılı olduğuna inanılmaktadır. Ayrıca şiddet, düşük bir serotonin seviyesiyle de bağlantılı olabilir. Hayvanlara serotonin enjekte edildiğinde daha az agresif olduklarına dair kanıtlar da bulunmaktadır.
