Patates, dünya genelinde yaklaşık 1,3 milyar insan için temel gıda maddelerinden biri. Ancak diğer tahıl ürünlerinin aksine, yetiştirilen patateslerin çoğu ototetraploid (kromozom tamamlayıcısı tek bir genomun dört kopyasından oluşan birey) özelliğe sahip ve tetrazomik (dört kopyası olan bir kromozom) kalıtımın karmaşıklığı, yetiştirilen patatesin genetik açıdan gelişimini engelleyen kilit faktörlerden biri.
Patates endüstrisi, klonal yayılma hızının düşük ve hastalığa yatkınlığın yüksek olması gibi birtakım zorlukların yanı sıra haşere ile mücadele, depolama ve sevkiyattan kaynaklanan yüksek maliyetler ve büyük karbon ayak izi gibi sorunlarla karşı karşıya bulunuyor.
Huang'ın Yunnan Normal Üniversitesi ve çeşitli kuruluşlarla işbirliği içinde olan ekibi, hibrit patates yetiştiriciliğini hayata geçirmek için genom tasarımı teorisi ve yöntemlerini kullanan Upotato Planı'nı başlattı. Patatesin adeta yeniden keşfedilmesine olanak veren proje, patatesi klonla çoğaltılmış tetraploid bir mahsulden tohumdan yetiştirilmiş doğal soy bazlı diploid bir mahsule dönüştürüyor.
Ekip, serada büyüme canlılığı ve veriminde güçlü heteroz sergileyen, son derece homozigot (benzer genli), kendi içinde melezlenmiş soylar ile F1 hibritinin ilk neslini geliştirdi. Bu F1 hibritlerin ilk arazi deneyindeki tahmini yumru verimi hektar başına 40 ton oldu. Bu büyük bir verim potansiyeline işaret ediyor. Hibrit patatesler ayrıca, kuru madde ve besin değeri açısından zengin bir besin kaynağı.
Araştırma ekibine göre, yüksek homozigotiye sahip birinci nesil doğal patates hatlarının genom tasarımı, yumrulu bitkilerde heterosis kullanılmasını sağlıyor ve patates yetiştirme sürecini yavaş ve birikme yapmayan bir biçimden, hızlı ve zincirleme bir biçime dönüştürüyor.