Bu yüzden geçimini ayrılanlara danışmanlık yaparak sağlayan Aronke Omame gibi ayrılık koçlarının olmasına şaşırmamak gerek.
Yıl 1993... 35 yaşındaki avukat Omame hayatını tamamen değiştirecek bir deneyim yaşamak üzere. Omame, Nijerya’nın Lagos kentinde bir mahkeme salonunda. Ama bu kez müvekkilini temsil etmek için değil, anne-babası ayrılan arkadaşı Mary’ye destek için mahkemede.
Mary’nin annesi, karşısında oturan kocasıyla göz teması kurmaya çalışıyor. Hakim oturuma ara verdiğinde Mary, annesiyle birlikte babasına doğru yürümeye başlıyor. Duruşma salonu bir sessizliğe bürünüyor. Herkes şaşkınlık içinde aileye bakıyor.
Mary ve annesi, babanın önünde diz çöküyor. Başları önlerinde, aileyi dağıtmaması için babaya yalvarıyorlar. Ama baba başını hafifçe yukarı kaldırıp herkesin önünde kadına küfretmeye başlıyor.
Yıl 1967... Omame dokuz yaşında. Arkadaşlarıyla okulun bahçesinde oynuyor. Okulun müdiresi yanına geliyor.
Omame’ye babasının okulun kapısında beklediğini söylüyor. Babası Omame’ye bugün eve gitmeyeceğini, birkaç hafta babaannesinde kalacağını anlatıyor. Babaannesinin evi şehirden çok uzakta olduğu için okuldan bir süre ayrı kalacağını söylüyor.
Baba, annesiyle birlikte onu zaman zaman ziyaret edeceklerini ama tartışacak şeyleri olduğu için bir süre yalnız kalmaya ihtiyaçları olduğunu izah ediyor. Omame bir şey demiyor.
Omame, kuzenleriyle oynuyor ve babaannesiyle yemek pişiriyor. Okuldan ayrı kalmayı eğlenceli bulmaya başlıyor. Mutlu. Ya da en azından mutsuz değil...
Omame, ‘İnsanlar iyi niyetli olarak başlamasına karşın her ilişki uzun sürmeyebilir’ diyor.
Anne ve babasının evliliklerinin tam olarak neden sona erdiğini bilmiyor.
Ama o mutlu bir çocukluk geçirdiğinde ısrar ediyor. Sonra aşkın incittiğini öğreniyor.
Omame, 18 yaşında... Hukuk fakültesine gidiyor. En yakın arkadaşından hoşlanıyor. Flörtleri özel bir ilişkiye evriliyor. Omame ilk kez aşık oluyor.
Ama bir sorun var. Çocuk Omame’yle cinsel ilişkiye girmek istiyor. Omame ise buna hazır değil. Bir gün çocuğun evine gidiyor. Sevgilisini başka bir kızla öpüşürken görüyor. ‘Ağlayarak evden çıktım. Kalbim kırılmıştı. Arkamdan gelecek diye düşündüm. Gelmedi’ diyor.
Birkaç gün sonra çocuktan bir mektup alıyor. Sevgilisi, aşkını bulduğunu, artık Omame’nin hayatının bir parçası olamayacağını yazıyor. Reddedilmek Omame’yi kahrediyor: ‘Utandım. Dünyam yıkıldı’ diyor.
İki hafta okula gitmiyor. Çünkü çocukla yüz yüze gelmekten korkuyor. Arkadaşları uğruyor. Ona dışarıda hayatın devam ettiğini söylüyorlar.
Bir gün sanki biri büyü yapmış gibi, Omame’nin içinden dışarı çıkmak geliyor. Bitirecek bir okulu, iyi zaman geçireceği arkadaşları var. Kapıyı açıyor, dünyaya geri dönüyor. Evde kaldığı iki hafta ona iyi geliyor. Hatta sonunda çocukla yeniden dost oluyor.
17 yıl sonra tekrar Lagos’taki duruşma salonundayız. Omame, babanın önlerinde diz çöken Mary ve annesine bağırmasını dehşet içinde izliyor.
AYRILIKLA BAŞ ETME YÖNTEMLERİ ARANIYOR
Nasıl olur da 60 yaşlarındaki bir kadın, kendisine bariz şekilde kötü davranan bir adamın önünde diz çöküp ‘gitme’ diye yalvarır?
Sonra anlıyor. Çünkü ‘Ortada bir kocaya tabi olma kültürü var’.
Google’a göre ‘ayrılıkla nasıl baş ederim’ sözcükleriyle yapılan aramaların sayısı son beş yılda ikiye katlandı. 2012’den bu yana ise bu oran üç katı.
Yapay zekanın kullanıldığı KeywordTool.io sitesi farklı platformlarda yapılan aramaları ölçüyor. Bu siteye göre son 10 yılda bu sözcüklerle en fazla arama İrlanda’da yapıldı. İlk 10’da Nijerya, Singapur, Hindistan, Avustralya, ABD ve İngiltere de var.
TOPLUMLAR KADINA MUTSUZ KALMAYI ÖĞÜTLÜYOR
Uluslararası Koçluk Federasyonu’na göre yaşam koçluğu sektörü yıllık bir milyar doları aşan bir büyüklüğe sahip. Omame’nin aklına, çevresinin, evliliğinin kariyerine odaklandığı için bozulduğunu söylediğini anımsıyor.
Omame, o zaman kendine dedikodulara kulak asmaması gerektiğini telkin ediyordu. Ama incinmişti.
Anne-babasının evliliği sona erdiğinde de tüm gözler annesine çevrilmişti. Kocasının kendisine ilgisini kaybetmemesi için daha neler yapabilirdi diye soruyorlardı.
Toplum, acı çekilen evliliklerde bile kadına mutsuz kalmayı öğütlüyor, ayrılıp yeni bir hayata başlamayı telkin etmiyordu.
Mary’nin annesiyle babasının boşandığı o gün Omame bir karar verdi. İnsanlara ilişkilerini gururlarını mümkün olduğu incitmeden bitirebilmeleri için yardım edecekti.
İLK İKİ HAFTA ÇOK KRİTİK
Birkaç yıl aile hukuku ve ilişki koçluğu çalıştı. Ayrılık koçu oldu. Yıl 2022. Omame’nin 40 yıllık bir hukuk, 10 yılı aşkın bir süredir de ayrılık koçluğu kariyeri var.
‘Bir ayrılık koçu size acı dolu geçmişinize gururla bakmanıza yardım edebilir’ diyor.
Omame ayrılıktan sonraki ilk iki haftanın çok kritik olduğunu söylüyor. Danışanlarına, ağlamalarını, ayrıldıkları kişiyi sosyal medyada takip etmemelerini tavsiye ediyor. Bir arkadaşınızın onu yeniden aramak istediğinizde sizi durdurması gerektiğini söylüyor:
- ‘Aklınız size oyun oynayacak, onu neden aramanız gerektiği konusunda bahaneler üretecek. Sakın dinlemeyin. Çünkü o ses size yalan söylüyor. Gerekiyorsa telefonunuzu bir arkadaşınıza verin.
- Bir ilişkinin bozulması sizi inciten ve atlatılması zor bir şeydir. Özellikle de daha önce böyle bir şey yaşamadıysanız.
- Bir şey söylemeniz gerekmiyor. Ama ailenizle ve arkadaşlarınızla birlikte olmak, işe yarayabilir.
- Önemli olan bu süreci tek başına yaşamak zorunda olmadığınızı ve kalbinizin zamanla iyileşeceğini unutmamanız. Bu zor zamanlar geçecek. Ve yaralarınız kendini onarmaya başlayacak.
- Başka bir yararlı tavsiye de ayrıldığınız kişi için başka bir isim uydurmak olabilir. Örneğin adı Steven ise ondan Robert diye bahsedin. Çünkü Robert’a karşı daha az öfkeli ve daha fazla objektif olabilirsiniz.’
(BBC Türkçe)