Adelaide, Durham ve Ludwig Maximilian üniversiteleriyle Los Angeles'taki California Üniversitesi'nden araştırmacılar dünyada bir ilki başardı ve Kuzey Amerika'da bulunan 50.000 yıl önce yaşamış beş ulu kurda ait fosillerden alınan DNA'ların dizilimini ortaya çıkardı.
Araştırmacılar, ulu kurtların diğer kurtlardan 6 milyon yıl önce ayrıldığını, genetik olarak diğer köpekgillerden çok farklı olduklarını ve çakallar veya gri kurtlarla üreyemeyeceğini keşfettiler.
Büyük gri kurtlarla aynı büyükle olan ancak daha büyük dişlere ve köpekgiller arasında bilinen en kuvvetli ısırma gücüne sahip olan ulu kurtlar, muhtemelen buz devrinin değişen şartlarına uyum sağlamadıkları için 13.000 yıl önce nesilleri tükenmeden önce Kuzey Amerika'da yaygın bir türdü.
Araştırmanın eş başyazarlarından olan Adelaide Üniversitesi'ne bağlı Avustralya Antik DNA Merkezi'nden Kieren Mitchell yayınladığı basın açıklamasında, "Ulu kurtlar bazen donmuş, kasvetli alanlarda sinsice dolaşan efsanevi yaratıklar olarak tasvir ediliyor ama gerçeğin çok daha ilginç olduğu ortaya çıktı" ifadelerini kullandı ve şöyle devam etti:
"Gri kurtlarla ulu kurtlar arasında, belki de modern insanla Neanderthaller arasındaki gibi bir akrabalık olabileceğini düşündüren anatomik benzerliklere rağmen, elde ettiğimiz genetik sonuçlar, bu iki kurt türünün insanlar ve şempanzeler gibi iki uzak akraba olduğunu gösteriyor.
"Eski insanlar ve Neanderthaller, günümüzdeki kurtlar ve çakallar gibi birbirleriyle üreyebilir gibi görünürken, genetik verilerimiz ulu kurtların var olan herhangi bir köpekgiller türüyle üreyebileceğine dair hiçbir kanıt sunmuyor. Tüm verilerimiz, ulu kurdun, var olan bütün köpekgiller türlerinden uzak, eski bir soyun hayatta kalan son üyesi olduğuna işaret ediyor."